کد مطلب:33622 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

پیامبر (ص) از بندگان بسیار نزدیك خداوند بود و رسالتی كه به او عطا شد در پرتو شایستگی آن بزرگوار بود. اما نباید از یاد برد كه ایشان این شایستگی را در سایه ی عبودیت پیدا كرد. ما همواره شهادت می دهیم كه «اشهد ان محمدا عبده و رسوله». این شهادت بسیار بزرگی است. ما گواهی می دهیم كه پیامبر بزرگ اسلام (ص) در درجه ی اول بنده ی خداوند است و بر پایه ی این بندگی، شایستگی آن رسالت را یافته است. لذا آدمیان در سایه ی بندگی بیشتر است كه به خداوند نزدیك تر می شوند و به اصطلاح خدا گونه می گردند. هرگز در مخیله ی هیچ عارف و سالكی خطور نمی كرده است كه بنده از حد بندگی بیرون برود و لاف خدایی یا برابری یا نزدیكی با خداوند را بزند.